Twintig studenten fietsten op zaterdag 19 maart 2022 van Nijmegen naar Randwijk. Ze kwamen op uitnodiging van de Randwijkse kunstenares Meike Legene, beter bekend als onze postbode en kaartjesknipper op het pontje.
Het doel van hun dag in Randwijk: samen met een paar Randwijkers nadenken over hoe je een dorp gezelliger kunt maken, en hoe je dat democratisch doet.

Van levendig naar tamelijk rustig

In de ochtend liet Meike wat oude beelden van Randwijk zien en vertelde iets over hoe het dorp zich in de loop van de tijd ontwikkelde: van levendig – met supermarkt, kolenboer, bakker, slager, 9 kroegen, een smid, een benzinepomp, drie kerken en twee scholen – naar wat je kunt noemen tamelijk rustig. Een kerk, een school, een snackbar en een winkel in piano’s.

Barstensvol verhalen over vroeger

Vervolgens kregen de studenten een rondleiding door het dorp. Johan Peters en Wim Florissen, beiden geboren en getogen Randwijkers, voerden een groep studenten en dorpsgenoten langs bezienswaardigheden. Beiden barstensvol met verhalen over het dorp vroeger en over de mensen die er toen al opvielen. Ook initiatiefnemer Meike Legene nam een groep Engelssprekende studenten mee voor een rondje Randwijk.

Een nieuwe houten poot voor Karel de Huzaar

De groep werd geamuseerd en geinformeerd met kleurrijke verhalen over de plek waar vroeger de supermarkt van Blijderveen was, waar de Doe het zelf-winkel van Floor was, het verborgen stukje niemandsland waar ooit de speeltuin was, het oude cafe dat nu een woonhuis is waarvan eigenlijk nog steeds niemand weet hoeveel land er bij hoort, de pas verbouwde kerk in de Erfstraat dat nu prachtig uitkijkt over de dijk, tussendoor schitterende verhalen over hoe Karel de Huzaar een nieuwe houten poot aangemeten kreeg die was gemaakt van een granaathuls en over de schoolmeester die je manieren bijbracht en zijn puntige schoen in je hol zette als je je psalm niet kende op maandag. Natuurlijk werd Randwijk-Nieuw West bewonderd (voor wie geen idee heeft waar dat is: de Vinexwijk van Randwijk) en het plein met het monument. En dan ook nog eens een kijkje in de enige officiele winkel in Randwijk: die van Leendert de Waal, piano- en vleugelverkoper.

Koffie-automaten op het plein

In de middag werden de studenten zelf aan het werk gezet: ze maakten alleen of samen ontwerpen voor herinrichting van vooral de oude speeltuin en het plein. Die voorstellen werden ter afsluiting tentoongesteld en toegelicht.
De Randwijkers die deel uitmaakten van de groep waren goed te spreken over de ideeen die werden gepresenteerd.
Een gezamenlijke moestuin op de oude speelplek, inclusief waterpomp en picknicktafel voor gezamenlijke oogstmaaltijden, bijvoorbeeld.
Of een mooie rand fruitbomen langs het plein inplaats van de betonnen bloembakken.
Koffie-automaten of voedselautomaten op het plein zodat iedereen elkaar daar ook even tegen kan komen en een praatje kan maken, terwijl de kinderen er spelen.
En een enkele student ging elegant over de top met zijn voorstel voor twee supermarkten, een bioscoop en een stemlokaal dat het hele jaar rond geopend is om iedereen de kans te geven lekker te stemmen.
Randwijkers pakten de sfeer van maakbaarheid direct op door verder te fantaseren over een waterspeeltuin op het plein, een wekelijkse markt waar iedereen een kraampje kan huren,  en fruitbomen met dorpsbrede snoeidagen, een plukfeest en weckweekeinden die afgesloten worden met een grote gezamenlijke maaltijd met muziek en dans.

Randwijk, Amsterdam, Barcelona

De groep studenten gaat na Randwijk verder met ontwerpen voor Amsterdam en Barcelona, wat een logisch vervolg lijkt. Als ze daarmee klaar zijn komen ze weer bij ons kijken om te onderzoeken welk mooi plan ook werkelijk uit te voeren is, met instemming en medewerking van de Randwijkers. Het is niet uit te sluiten dat tegen die tijd al wat handen uit de mouwen zijn gestoken hier.