“Jeffrey bleef staan. Zijn benen voelden loodzwaar en zijn hart klopte in zijn keel. Waar was dat roofdier? Het kon hem vanuit elke hoek bespringen en verslinden. Hij wilde zich omdraaien, maar ineens stond de geel-zwarte vijand vóór hem. Er zat hooguit vijf meter tussen hem en het hongerige dier. De borstkas van het beest ging krachtig op en neer. De jaguar sloop hem grommend tegemoet, terwijl zijn felgele ogen hem doordringend aanstaarden.”  (Fragment uit: “De Torenclub en het mysterie van de Maya’s,” van Marianne van der Wal)

Schrijven is mijn passie. Het brengt mij op plekken waar ik nooit naartoe zou durven gaan. Ik ben dan ook jaloers op de personages in mijn boeken, want dat zijn helden. Ze overwinnen zichzelf en trotseren de grootste gevaren om hun doel te bereiken: het vinden van archeologische schatten en het ontrafelen van oude mysteries in verre landen, waarvan ik alleen maar kan dromen. 

“Fantasie brengt mij op plekken waar ik nooit zou durven zijn.”

Wie is deze dromer?

Mijn naam is Marianne van der Wal-Bredemeijer. Samen met Erik en onze kinderen Niels en Marloes woon ik aan de levendigste groenstrook van Randwijk: de Johan Frisostraat. Met Bengel, onze Jack Russell terriër, wandel ik elke dag naar onze uiterwaarden, de groene oase van de Betuwe. Elk jaargetijde word ik er getrakteerd op andere giften van de natuur: gele bloemenexplosies in het voorjaar, de geur van vers gemaaid gras in de zomer, zwiepende takken van woeste wilgen in de herfst en badende watervogels in de ondergelopen weilanden in de winter. Het is er nooit saai. Doordeweeks ben ik werkzaam als KAM-coördinator bij VDBH, een groen-infra-bedrijf in Opheusden, maar zodra ik thuis ben, negeer ik de berg was en schrijf ik verhalen. Het liefst avontuurlijke, in de sfeer van Indiana Jones. Archeologische voorwerpen spreken tot de verbeelding en daar ga ik dan ook flink mee aan de haal met mijn fantasie.

Fantast in de dop

Wat ooit begon met een artikeltje in de schoolkrant en later in het kerkblad, ontwikkelde zich tot mijn grootste hobby: schijven. Ik schreef korte verhalen en deed mee aan schrijfwedstrijden. Twee verhalen werden gepubliceerd in verhalenbundels. Ik kreeg de smaak te pakken en volgde een schrijfcursus want ik wilde nog beter worden. Totdat ik ontdekte dat in het korte verhaal dat ik voor een les schreef veel meer zat. Ik daagde mezelf uit er een verhaal van te schrijven dat de omvang moest krijgen van een boek, en dat lukte! Ik besloot het in eigen beheer uit te geven, dan zat er ook meteen een kaftje om. Hoewel het aanvankelijk niet mijn doel was, stuurde ik het na een aantal manuscriptbeoordelingen en herschrijfsessies op aanraden van een schrijfcoach op naar een aantal uitgevers. Dutch Venture Publishing was meteen enthousiast en gaf het in februari 2020 uit onder de titel “De Torenclub en het geheim van de grafheuvel”.

Missie

Als kind las ik niet graag. Mijn leesvaardigheid kwam laat op gang, de kaften nodigden mij niet uit en de verhalen leken mij niet spannend genoeg. En toch moest er gelezen worden op de basisschool. Dat is nu nog niet anders, maar het is belangrijk het lezen te stimuleren. Bij het schrijven houd ik daarom steeds voor ogen dat lezen vooral leuk moet zijn, bijna verslavend. Dat de jonge lezers zo nieuwsgierig zijn naar het verhaal dat ze stiekem met een zaklampje onder de deken doorlezen tot in de late uurtjes. Kinderen die niet graag lezen aan het lezen krijgen, is voor mij het ultieme doel, een bijna onhaalbare missie in de tijd waarin je als auteur ook nog de strijd aan moet gaan met de mobieltjes die een kortere aandachtspanne vragen van de lezer. Ik was dan ook blij verrast om van meer kinderen terug te horen dat ze mijn (eerste) boek wél met plezier hadden gelezen omdat het zo spannend was.

“Ik heb nog nooit een boek helemaal uitgelezen, maar jouw boek wel omdat het aan het eind van elk hoofdstuk weer spannend was hoe het verder zou gaan.” (Xem, 12 jaar)

En toen en toen

De enthousiaste reacties van de kinderen motiveerden mij om vooral te blijven schrijven en om deel 2 in een kortere tijd te schrijven dan deel 1, waar ik bij elkaar zo’n tien jaar over deed! In twee jaar tijd schreef ik, naast het runnen van een gezin, huishouden en baan deel 2, getiteld: “De Torenclub en het mysterie van de Maya’s“, dat op 22 april 2022 uitkwam. Hierin reizen de leden van de Torenclub af naar de Mexicaanse jungle voor een levensgevaarlijke zoektocht naar de vader van Jeffrey.

Nieuwsgierig geworden?

Op 30 april 2022 van 14.00-16.00 uur signeer ik deel 2 van De Torenclub bij boekhandel Novita in Bennekom. Iedereen is welkom en de toegang is gratis.

 
Meer weten?

Wil je meer over mij en mijn liefde voor schrijven weten of wil je geïnspireerd worden door verhalen (ook van anderen)? Kijk dan op mijn website: www.mariannevanderwal.nl