Het hele dorp Randwijk heeft 28 straten. Een paar korte, een paar hele lange. En elk huishouden heeft een tasje tegoed met tegoedbonnen, informatie, een programmaboekje, twee brieven, echte Randwijkse ansichtkaarten en uitnodigingen om even te komen kijken in het nieuwe dorpshart De Haar, de multifunctionele accommodatie aan de Bredeweg. Die alsmaar nog niet open kan vanwege covid-19.

“Moet je nog wat mee voor onderweg?”

Dat is een leuke klus, dat uitdelen. “Eindelijk een kans om eens te kijken wie er nou in dat mooie huis op de hoek woont,” zegt de ene vrijwilliger. “Ik doe het wel lopend, dan maak ik meteen eens even wat kilometers,” kondigt de ander aan. Het leukste is het om de informatietasjes persoonlijk te kunnen overhandigen en meteen even een praatje te maken. De reacties zijn hartverwarmend, dat alleen al.
“De Haar, ja zeg, wat jammer dat dat nog niet open kan he, het ziet er zo mooi uit aan de buitenkant!”
“Och zeg, en dan komen jullie helemaal hierheen met dat tasje? Wat lief! Moet je nog wat mee voor onderweg?” Een heel enkel keertje is er wat meer uitleg nodig. “De Haar? Wat is dat dan?”
Heel vaak gehoord: “Loop maar door naar achteren, de voordeur doet het niet hier.”
“Oh ja, die tasjes, leuk, ik zag het al voorbijkomen op facebook.”
Ook heel vaak gehoord : “Hij blaft wel hard, maar hij doet helemaal niks hoor.” (En dat bleek gelukkig tot nu toe ook aldoor waar te zijn).
En ook: “Ik ben blij dat ik even iemand zie. Ik hoorde net dat de broer van mijn schoonvader is overleden. Ik moet het echt even tegen iemand vertellen. Vreselijk…”

Komt goed

Er wordt dus druk rondgebracht. Heeft tijd nodig. Nog niet elke straat is helemaal ‘gedaan’, maar dat komt wel goed. Zoals de meeste dingen uiteindelijk wel goed komen. En De Haar zal ook uiteindelijk wel open gaan, zodat we elkaar daar ook allemaal kunnen tegenkomen.