‘Ik fiets op de Erfstraat zo mijn vakantiegevoel in’

Hoe kom je in Randwijk terecht?

De liefde. Voor Theo Brus, een handige klussenman in Randwijk. Ik kende het dorp al omdat ik van 1983 tot 1989 in Indoornik voor de klas stond. Het woonhuis van de LEBO-fabriek had nooit mijn aandacht toen ik in die tijd mijn lelijke eendje in de bocht van de Julianastraat naar de Duckdump bracht voor onderhoud. Theo en ik ontmoetten elkaar tijdens de voorbespreking van een wintersportvakantie naar Frankrijk met vrienden. De  organiserende vriendin had een relatie met Leendert van de Waal, de eigenaar van het aangrenzende deel van het pand. Zij vroeg buurman Theo Brus vanuit het niks: “Ga je ook gezellig mee?” Dat deed hij. En ik ook. Nooit spijt gehad van die vakantie.

‘We douchten in de onverwarmde bijkeuken’

Woon je met anderen in huis?

Het oude woonhuis en het fabriekspand van de LEBO aan de Erfstraat was eerder gekraakt door studenten van de Landbouw Universiteit. Het huis ernaast hoorde bij het fabriekspand. Ik kwam er in 1993 bij. Daar woonden vijf mensen. Een badkamer was er niet: we douchten in de onverwarmde bijkeuken, in een losse douchekabine. Rond 1989 hadden Leendert en Theo het pand gekocht. Toen de Wageningers rond 1995 waren afgestudeerd bleven Theo en ik over en zijn we gaan verbouwen. We wilden van het rommelige studentenhuis een eigentijdse gezinswoning te maken. We isoleerden de muren, het dak en de ramen, werkten de elektra leidingen weg in de muren, vervingen de zachtboard plafonds, plaatsten de badkamer die het huis nog niet rijk was, haalden hier en daar een muur weg om de woonkamer en keuken ruimer te maken, en nog véél meer.
In 1997 en 1999 werden onze dochters geboren. Die zijn inmiddels het huis weer uit. Nu leven we weer met zijn tweeën. Heel wat comfortabeler dan hoe we hier begonnen.

‘Aandacht geven aan onze gezondheid’

Waaraan besteed je de meeste tijd?

Mijn bedrijf BuroKOM. Ik krijg opdrachten om de informatie van bedrijven en overheden om te zetten in een gestructureerde tekening. Zo’n beeld maakt die informatie overzichtelijker dan alleen maar tekst. Tijdens deze Coronaperiode is mijn bedrijf stil komen te liggen. Om mijn tijd zinnig te besteden ben ik gaan bedenken waar ik echt warm voor loop, waar ik graag mijn energie en mijn werkervaring aan wil besteden, waar ik me bij betrokken voel. Zo kwam ik uit op Positieve Gezondheid als thema. Dat is gezondheid in zijn meest brede vorm: fysieke, mentale, emotionele en sociale gezondheid. Ik word er blij van dat daar steeds meer aandacht voor is en met mijn inzet lukt dat ook best aardig. Ik richt mijn aandacht en ook wat marketingwerk richting hulpverleners als huisartsen, trainers, coaches, therapeuten, begeleiders en psychologen. Met de principes van Positieve Gezondheid kunnen we meer aandacht geven aan onze gezondheid, en hoeven minder te mopperen en zeuren over onze gezondheid. Zeker in deze coronatijd hartstikke belangrijk!

Wat is je lievelingsplek in het dorp?

Voor mij is het een plek met een moment. Als ik op de Randwijkse Rijndijk vanuit Wageningen fiets heb ik eerst het heerlijk- wijds- landschap- gevoel. Als ik dan vervolgens met mijn wangen fris geblazen de Erfstraat naar beneden rijd, fiets ik een straat in als van een Zuid-Europees dorpje. In mijn verbeelding rijd ik mijn vakantie in, mijn Franse franken en Italiaanse liren op zak. Dát moment op díe plek. Dat vakantiegevoel in mijn eigen straat, daar word ik steeds weer blij van, elke keer dat ik de Erfstraat infiets.

‘Kinderen die op straat nog Buskruit spelen’

Welke gebeurtenis in het dorp staat in je geheugen gegrift?

De Bochtbarbeque’s die we voor de Coronatijd jaarlijks hielden met de huishoudens van de bocht Julianastraat – Erfstraat. In en om onze schuur, of in de werkplaats van Leendert van der Waal zitten we dan een hele avond bij elkaar. Terwijl de kinderen spelen, de volwassenen eindeloos kletsen, lekker eten en het gezellig hebben. Voeg daarbij een ondergaande zon, kaarsen en brandende lampjessnoeren in en om de schuur, de stemmen van onze kinderen die op straat nog Buskruit spelen en mijn verbeelding neemt me weer mee naar een ver weg en zomers plekje waar het leven even stil staat.

‘Een kop koffie erbij en de koektrommel staat open’

Doe je wel eens mee aan activiteiten in het dorp?

Ja. Samen met de Erfstraat bewoners bedenken we prachtige dingen om de straat mooi te maken voor eind april en begin mei. Zo hadden we de laatste keer, aan het begin van de Coronatijd, een prachtidee om een vliegtuig te bouwen, op het veldje voor de appartementen. Helaas ging het hele feest niet door. Maar mensen enthousiasmeren en samen plannen maken vind ik geweldig leuk. Als we bij elkaar zitten met een kop koffie erbij en de koektrommel open staat, komen de ideeën op tafel. En dan roept spontaan de ene: “Dat wil ik wel doen,” en de ander: “Daar heb ik nog iets voor liggen”. Prachtig!

Wat kun je goed genoeg om er anderen mee te helpen?

Organiseren – plannen maken – praktisch denken – Creatief denken,

Als je maar 1 herinnering zou mogen meenemen naar het hiernamaals, wat zou dat dan zijn?

Moeder worden van onze twee geweldige dochters. Ontroerd voldaan en gelukkig ben ik daarvan.

Welke goede raad had je jezelf als kind mee willen geven?

Je hebt een prima ontwikkelde intuïtie. Geniet daarvan en vertrouw er maar op dat je gevoel nooit liegt.

‘Geduld hebben met elkaar’

Als je een toverstokje had wat zou je dan willen veranderen?

Ik zou willen dat we als mensen onze eigen kwaliteiten kennen. Als we ons dat bewust zijn valt er veel onzekerheid over jezelf en je eigen houding weg. Onzekerheid waar veel boosheid en geweld uit voortkomt. Als je weet wat je waard bent is het makkelijker om geduld te hebben met elkaar, om moedig te zijn, door te zetten als je echt iets wilt bereiken. En om ook de bijzondere kwaliteiten van andere mensen te zien en er blij mee te zijn.

En als je dat zelf zou moeten veranderen waar zou je dan mee beginnen?

Ik kan alleen iets veranderen aan dingen waar ik echt invloed op heb. Ik kan zelf bepalen hoe ik omga  met de mensen die ik spreek, de gezelligheid in huis, de relatie met mijn vrienden. Ik streef dan naar de mooiste houding die ik kan ervaren: fijn dat jij bent wie je bent en kunt wat je kunt.

‘Ik kijk met meer mildheid’

Welk inzicht maakt je leven fijner?

Ouder worden is fijn. De grote onrust en onzekerheid uit mijn jongere jaren is gelukkig zo goed als voorbij. Door mijn levenservaring kan ik tegenwoordig vaak net een stapje verder van de gebeurtenissen af staan. Ook als ik er moeite mee heb. Ik kijk met meer mildheid. Nét dat stapje naar achteren geeft me overzicht en maakt dat ik niet te impulsief reageer, dat ik mijn emoties wat meer waardeer zonder dat ik me erdoor mee laat slepen. Dat lukt nog niet altijd hoor, maar wel steeds vaker. En dat motiveert me om nog ouder te willen worden.